Eindelijk we hebben dieren gezien

Goedenavond,

Het is inmiddels al de zevende week dat ik hier in Namibië ben, dat betekend dat ik over 9 weken al weer in het vliegtuig zit terug naar Nederland. Wat gaat de tijd hier snel, de herfst hier is aangebroken en dat betekend dat we de afgelopen dagen wat flinke onweersbuien hebben gehad. Verder is het overdag hier gewoon heerlijk weer net als de afgelopen tijd.

De afgelopen drie weken heb ik op drie verschillende afdeling stage gelopen. De eerste week ben ik begonnen op de kinderafdeling. Je moet je voorstellen dat op een normale kamer acht kinderen horen te liggen maar er soms wel 15 liggen. Ook met matrassen op de grond en vaak bijna alle moeders er bij (dus een volle kamer). Vervolgens moet je van alle kinderen de temperatuur meten, maar die namen hier zijn niet uit te spreken en alle dossiers liggen op een grote stapel.. Je kan je dus voorstellen dat dit een groot succes was, vooral toen ik er achter kwam dat er 15 kinderen lagen op de kamer en ik maar 12 dossiers had.. De verpleegkundigen doen hier echter niet zo moeilijk over zolang er maar wat wordt opgeschreven in het dossier.

Voor de rest heb ik op deze afdeling niet zo heel veel kunnen doen. Dagelijks wondzorg was wel zeer interessant om te zien omdat dit ook heel anders gaat dan in Nederland. Ze doen hier alles met een dikke laag Betadine.. Zelfs al is de wond al bijna dicht dan komt er als nog een dikke laag Betadinop, waar dat goed voor is, ik heb geen idee..

In deze week heb ik ook mogen genieten van de operatiekamer. Ik heb hier verschillende operaties gezien van het zetten van pinnen in een heup (ivm een gebroken heup), tot het verwijderen van een been, maar ook het schoonmaken van wonden, een baarmoederverwijdering en verschillende huidtransplantaties om grote wonden dicht te maken.
Op 1 april hebben we genoten van een vetcake (of vetkoek) voor toch wel 3 dollar (toch wel 20 cent). Een vetcake is een net wat stevigere oliebol die erg lekker te eten is met een pittige salade van ui, tomaat en kruiden. Heerlijk wat een smullen. Daarnaast hebben we ook nog Capana gegeten, vers gebraaid (bbq) vlees met lekker pittige kruiden.

Vorige week (vanaf 3 april) heb ik stage gelopen op de chirurgische afdeling. Ook hier weer grote wonden gezien en erg zieke mensen. Op deze afdeling vond ik het vooral erg interessant om mee te lopen met de artsen ronde, hier lopen gemiddeld 8 studenten mee. Doordat er zo veel artsenstudenten mee lopen krijg je heel veel kennis te horen. Ook staat de helft van de artsen wel open voor vragen van een Nederlandse verpleegkunde student dus ik heb veel geleerd op deze afdeling.

Afgelopen weekend zijn we samen met een werknemer van het Hostel naar Düsternbrook geweest. Dit is een wildpark op nog geen ander half uur rijden van Windhoek. Ongeveer de helft van de weg er naar toe rijd je al door de natuur heen en over een zandweg. Nadat we waren aangekomen en onze tenten hadden opzet, ging het gigantisch hard regenen en is onze safari een uur uitgesteld. Maar dit mocht zeker de pret niet drukken aangezien het een safari was waar ze cheeta’s en luipaarden gingen voeren. Wat zijn dit geweldige beesten met heel veel kracht, snelheid en souplesse in zich. Vooral de cheeta’s waren erg speels en sprongen graag in het rond om stukken vlees te vangen. S ’avonds een mooi kampvuur gemaakt, biertjes gedronken en heerlijk vlees gegeten van de braai. Ook 's avonds weer regen helaas, dus we hebben het laatste biertje knus in de auto opgedronken.

Zondag hadden we voor de safari nog even genoten van de natuur. Achter onze tent was een rivier die s ’nachts was volgelopen en hier waren vier wilde paarden en prachtig gekleurde vogels. Dus ik heb er heerlijk van genoten om met mijn camera op pad te gaan. Vervolgens hebben we genoten van een mooie safari. Waar we giraffen, nijlpaarden, koedoe’s, impala’s, een schildpad, een kameleon en verschillende gnoe’s.

Deze week begonnen op de intensive care, een hele interessante afdeling met heftige ziektebeelden. Ik heb hier veel uitleg gekregen over de verschillende apparaten en de werkwijzen. Vandaag hebben we onze eerste dag bij The home of good hope gehad. Dit is een ‘’huis’’ in elkaar gezet met golfplaten, midden in de sloppenwijken. Hier wordt eten uitgedeeld aan de kinderen in de sloppenwijken. Gemiddeld komen er 500 kinderen om brood met wat warms te eten. Daarnaast wordt er met de kinderen die niet naar school gaan gespeeld. Op woensdag is ook nog de dag dat er extra eten wordt uitgedeeld. Echter gaan wel de lekkerste stukken vlees naar de vrijwilligers omdat deze vinden dat ze daar recht op hebben. Maar ondanks dat wordt er geweldig werk verricht.

Aankomende weekend is er weer een weekendje weg gepland dus er zullen snel weer foto’s op facebook verschijnen. De groetjes en tot snel!!